Η δημοκρατία και οι βάρβαροι

Γύρω στα τέλη του 20ου αιώνα, οι πολιτισμένοι ηγέτες της Δύσης, οπαδοί και θιασώτες ενός τύπου πολιτεύματος που το ονομάζουν δημοκρατία, προσπάθησαν να το επιβάλουν σε κράτη και λαούς που είχαν θρησκευτικές δικτατορίες, είτε δια του πολέμου, σαν μια μοντέρνα έκδοση της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ή έκαναν, και συνεχίζουν να κάνουν, «εξαγωγή» του πολιτεύματός τους, βοηθώντας φίλους τους ηγέτες στις βάρβαρες χώρες.
Τα αποτελέσματα καταστροφικά. Έχουμε λοιπόν:
Δημοκρατία στο Αφγανιστάν. Οι Αφγανοί σφάζονται μεταξύ τους.
Δημοκρατία στο Πακιστάν. Οι Πακιστανοί σφάζονται μεταξύ τους.
Δημοκρατία στο Ιράκ. Οι Ιρακινοί σφάζονται μεταξύ τους.
Δημοκρατία στην Παλαιστίνη. Οι Παλαιστίνιοί σφάζονται μεταξύ τους.
Πήγαν να εκπολιτίσουν τους βαρβάρους μη γνωρίζοντας(;) ότι οι βάρβαροι και οι ηλίθιοι δεν αντέχουν τη δημοκρατία.
Το πολίτευμα που ονομάζουμε δημοκρατία, παρλαμενταρισμός για την ακρίβεια, είναι ένας τύπος πολιτεύματος που για την επιβίωση και επικράτησή του, απαιτεί λαούς με δείκτη νοημοσύνης λίγο ανώτερη τού μηδενός. Γιατί λοιπόν δεν αφήνουμε τους λαούς με «μηδενικό» I.Q να σφάζονται από τούς οι δικτάτορές τους; Γιατί δεν παραδειγματιζόμαστε από τα λάθη μας και τα λάθη των προγόνων μας;
Ο Μέγας Αλέξανδρος εκστράτευσε για να διδάξει πολιτισμό τούς βάρβαρους και αυτό που πέτυχε ήταν η υποδαύλιση τού μίσους τους, κατά των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα αυτής της εκστρατείας ήταν να έλθουν στην Ελλάδα οι βάρβαροι από την Ανατολή και να σφάξουν τους Έλληνες. Καθάρισαν την ανατολική Μεσόγειο από το «μίασμα» του Ελληνικού πολιτισμού και τα σκοτάδια της βαρβαρότητας και βλακείας σκέπασαν τον «ουρανό» του τότε πολιτισμένου κόσμου.
Σήμερα ο κόσμος έχει ήδη αρχίσει να πληρώνει το τίμημα της ενασχόλησής του με αυτούς. Τα γεγονότα των χιλιάδων νεκρών στρατιωτών, η σφαγή της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου, και της Μαδρίτης, είναι ικανά να μας αφυπνίσουν. Εμείς γιατί επιμένουμε; Οι δυτικοί ηγέτες δεν γνώριζαν τι θα επακολουθήσει, ή ο πολιτισμός μας φέρει μέσα του τον σπόρο της αυτοκαταστροφής;
Ετοιμάζουμε πόλεμο εναντίον του Ιράν!!! Γιατί; Δεν είναι ευκολότερο να στρέψουμε εναντίον του, τις εκατοντάδες πυρηνικές κεφαλές που διαθέτουμε; Ο πόλεμος δεν λύνει προβλήματα, μα τα περιπλέκει. Η Δύση μπορεί να επιβάλει την ειρήνη του τρόμου, την οποία ξέρει να διαχειρίζεται. Υπάρχει το προηγούμενο στα χρόνια του ψυχρού πολέμου. Αν ο τωρινός ή οποιοσδήποτε μελλοντικός ηγέτης του Ιράν, γνωρίζει μετά βεβαιότητας ότι η πατρίδα του θα γίνει έρημος αφανισμένη, δεν νομίζω ότι θα επιχειρήσει θερμοπυρηνικό πόλεμο κατά του δυτικού κόσμου.
Αν ο δυτικός πολιτισμός θέλει να επιβιώσει, δεν πρέπει να υπολογίζει τα παιδιά των βαρβάρων και τους άμαχους που θα πεθάνουν σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, αφού και αυτοί δεν υπολογίζουν ούτε εμάς ούτε τα παιδιά μας. Θέλουμε και άλλους νεκρούς στρατιώτες; Θέλουμε και άλλες καταστροφές του τύπου δίδυμων πύργων; Δεν μας φτάνει το μίσος των βαρβάρων κατά τού πολιτισμού, που από τη φύση του υπάρχει; Γιατί ρίχνουμε κι άλλο «λάδι στη φωτιά»;

Δεν υπάρχουν σχόλια: