Η περιτομή των γυναικών

Συμμετέχοντας στην σημερινή επέτειο της γυναίκας, αφιερώνω το σημείωμά μου στις μουσουλμάνες, με κατακρεουργημένα γενετικά όργανα, γυναίκες σε ένδειξη συμπαράστασης στον πόνο τους. Ένα κείμενο ενδεικτικό του «πολιτισμού» των φανατικών ηλίθιων και βάρβαρων μουσουλμάνων και της συμπεριφοράς τους απέναντι στο γυναικείο φύλο. Το δημοσίευσε το έγκριτο περιοδικό «Περισκόπιο της Επιστήμης» τον Φεβρουάριο του 1993 αριθμός τεύχους 159, γραμμένο από τον γιατρό Βαγγέλη Μαγκίρη.
«Η Joanna που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βρετανία, σε ηλικία 8 ετών εστάλη σε συγγενείς της στη Σομαλία. Λίγες μέρες μετά την άφιξή της, αυτή και η μεγαλύτερη αδελφή της απήχθησαν από γυναίκες του χωριού, οδηγήθηκαν λίγο πιο έξω, όπου τις γύμνωσαν δια της βίας και τους απέκοψαν τα έξω γεννητικά όργανα…..Μόνο την τελευταία δεκαετία τα μέσα μαζικής ενημέρωσης», όχι τα ελληνικά, «ευαισθητοποίησαν τη δυτική κοινή γνώμη σχετικά με το έθιμο της περιτομής των γυναικών, που οδηγεί στον ακρωτηριασμό και στη δια βίου ταλαιπωρία δεκάδες εκατομμύρια γυναίκες σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Η περιτομή των γυναικών είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Αφρική, όπου απαντάται σε 28 χώρες. Συνήθης είναι επίσης και σε χώρες της Μέσης και Άπω ανατολής» Και να ήταν μόνο στην Αφρική και την Ασία; Στα όρια της Βρετανικής κοινοπολιτείας απειλούνται με γενετικό ακρωτηριασμό περί 10.000 κορίτσια μουσουλμάνων γονέων, ενώ στο Παρίσι υπολογίζεται ότι οι μισές γυναίκες Αφρικανών μεταναστών αναμένεται να υποστούν ή έχουν υποστεί την πρωτόγονη αυτή επέμβαση, τονίζει ο αρθρογράφος και συνεχίζει. «Η ηπιότερη μορφή περιτομής, δυστυχώς και η λιγότερο συνήθης είναι η μουσουλμανική sunna, που αφορά την εκτομή της πόσθης της κλειτορίδας. Μια ενδιάμεση μορφή είναι η εκτομή της κλειτορίδας και των μικρών χειλέων, ενώ η πιο εκτεταμένη επέμβαση, γνωστή και σαν «φαραωνική περιτομή» περιλαμβάνει τη ριζική αφαίρεση όλων των εξωτερικών γενετικών οργάνων και συρραφή των τοιχωμάτων του κόλπου, αφήνοντας μόνο ένα μικρό άνοιγμα για τη δίοδο των ούρων και της εμμήνου ρύσης. Το άνοιγμα διατηρείται με τη βοήθεια ενός ξύλου ή καλαμιού, ενώ η συρραφή συνήθως γίνεται με αγκάθια Ακακίας και νήμα από μετάξι, έντερο, ή τρίχα αλόγου»(….)«Το άνοιγμα που αφήνεται μετά την περιτομή μπορεί να είναι ανεπαρκές, ή να κλείσει από ουλώδη ιστό. Στην περίπτωση αυτή, τα υγρά της έμμηνου ρήσης συγκεντρώνονται στην κοιλιά, όπου σχηματίζουν απόστημα. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ξυλοδαρμών ή και φόνων για τη διαφύλαξη της οικογενειακής τιμής, όταν η απουσία εμμήνου ρύσης θεωρήθηκαν σημεία εγκυμοσύνης(…) Συχνά επίσης τραυματίζεται ο Βαρθολίνειος αδένας το έκκριμα του οποίου λιπαίνει τον κόλπο. Στην περίπτωση αυτή το έκκριμα συγκεντρώνεται στον κόλπο σχηματίζοντας κύστεις, με την επιμόλυνση των οποίων δημιουργούνται επώδυνα αποστήματα. Στη θέση της κλειτορίδας μπορεί να αναπτυχθεί ένα νεύρωμα, μια μάζα εξαιρετικά ευαίσθητου νευρικού ιστού που προκαλεί αφόρητους πόνους σε κάθε επαφή (….) Συχνά η είσοδος του κόλπου είναι απροσπέλαστη, σε ορισμένες περιοχές μάλιστα του Μαλί, της Σομαλίας και της Σιέρρα Λεόνε, ο σύζυγος συναντά τη νύφη με ένα μαχαίρι την πρώτη νύχτα του γάμου».
Πιστεύω ότι τα παραπάνω αποσπάσματα είναι ενδεικτικά των όσων ανατριχιαστικών συμβαίνουν στον Μουσουλμανικό κόσμο γύρω από την γυναικία περιτομή. Ο Μωσαϊκός νόμος, τον οποίο κατά γράμμα τηρούν οι ονομαζόμενοι φονταμεταλιστές ισλαμιστές, πουθενά δεν αναφέρει περιτομή γυναικών, απεναντίας περιτομή ανδρών πολλές φορές. Γιατί λοιπόν οι μουσουλμάνοι προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα, υιοθετώντας την περιτομή των γυναικών; Θα προσαπαθήσω να απαντήσω κάνοντας πρώτα μια μικρή εισαγωγή.
Η αρχή του εθίμου της περιτομής έχει χαθεί στο βάθος του παρελθόντος. Ένα από τα αρχαιότερα βιβλία όπου αντλούμε στοιχεία γύρω από αυτό το έθιμο είναι η Παλαιά Διαθήκη(Π.Δ.). Ο θεός της Π. Δ. ζητάει επιτακτικά από τους πιστούς του άνδρες, την περιτομή.
Όπως είναι γνωστό όλες οι θρησκείες που εμφανιστήκανε στη γη έχουν σα βάση δύο θρησκευτικά ρεύματα. Τον τοτεμισμό και τον παγανισμό όπου στον τοτεμισμό έχουμε την λατρεία αντικειμένου «που λατρεύεται ως προστάτης και γενάρχης της φυλής». Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια, «Τοτέμ Ονομάζεται κάθε φυσικό αντικείμενο, ζώο ή φυτό που πολλές πρωτόγονες φυλές νομίζουν ότι έχει ιερές ιδιότητες και έτσι το εκτιμούν ως προστάτη της πατριάς της φυλής και γενικότερα ως γενάρχη». Παγανισμός είναι η λατρεία της φύσης και των στοιχείων της με πολλούς και διάφορους τρόπους. Πατρίδα του τοτεμισμού όπως εκφράζεται σήμερα με την σχεδόν παγκόσμια επικράτησή του, είναι ο άξονας Παλαιστίνη- Ιράκ και του παγανισμού η Ευρώπη με κυριότερο εκφραστή της την αρχαία Ελλάδα, όπου εκεί αναπτύχθηκε ένα ανώτερο είδος αυτού του θρησκευτικού ρεύματος.
Η Παλαιά Διαθήκη, η «Αγία Γραφή» των σύγχρονων τοτεμιστών, είναι συρραφή πολλών διηγήσεων από διαφορετικές φυλές της μέσης ανατολής, των προσπαθειών των θεών-τοτέμ να δημιουργήσουν, ο κάθε ένας χωριστά, τη δική του ράτσα. Αδάμ -Εύα, Κάιν, Νώε, Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ είναι μερικές από τις προσπάθειες. Στην Π. Δ. ο Γιαχβέ-τοτέμ (δεν συμφωνάω με τους 70 όπου το εβραϊκό Γιαχβέ το μετάφρασαν ελληνικά σε Θεό, είναι λάθος) παρουσιάζεται με διαφορετικά πρόσωπα όπου δύο είναι τα κυριότερα: Τεμάχιο βράχου που οι εβραίοι το είχαν κλείσει στη σκηνή του μαρτυρίου, το οποίο λάτρευαν και κουβάλαγαν όπου και αν πήγαιναν και αγνώστου είδους σαρκοβόρο ζώο. Η περιτομή ανδρών και γυναικών ανάγεται στη λατρεία του σαρκοβόρου ζώου, και το παρακάτω εδάφιο της Π. Δ. είναι χαρακτηριστικό. «Ενώ δε ο Μωυσής ήτο εν τη οδώ, εν τω καταλύματι, συνήντησεν αυτόν ο Κύριος, και εζήτει να θανατώση αυτόν. Και λαβούσα η Σεπφώρα λιθάριον κοπτερόν, περιέτεμε την ακροβυστίαν του υιού αυτής, και έρριψεν εις τους πόδας αυτού, λέγουσα, Βεβαίως νυμφίος αιμάτων είσαι εις εμέ» Έξοδος Δ 24-25 Παραστατικότατα η Π. Δ., με την περιγραφή του πιο πάνω επεισοδίου, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την καταγωγή του θεού-σαρκοβόρου ζώου που λατρεύουν οι Μουσουλμάνοι. Εξάλλου ο χαρακτηρισμός της Σεπφώρας προς τον θεό ως νυμφίο αιμάτων(νυμφίος αιμάτων= αυτός που έχει άρρηκτους δεσμούς με το αίμα) επιβεβαιώνει το συμπέρασμά μας. Ο πιστός προσφέρει τεμάχιο της σάρκας του προς κορεσμό της πείνας του ζώου θεού-προστάτη και γενάρχη του, την απόκτηση της εύνοιάς του, με ταυτόχρονη δήλωση υποταγής προς τις ορέξεις του θεού του, οι οποίες ορέξεις ερμηνεύονται από το παντοδύναμο ιερατείο που πάντοτε συνοδεύει τον τοτεμισμό. Σκέφτηκαν λοιπόν οι Μουσουλμάνοι ότι δεν είναι λογικό μόνο οι άντρες να προσφέρουν τεμάχιο των γενετικών τους οργάνων και όχι οι γυναίκες. Από εδώ και η καταγωγή του εθίμου της περιτομής των γυναικών.
Ευτυχώς εμείς οι έλληνες χριστιανοί λατρεύουμε την πέτρα-θεό και σωθήκαμε από την περιτομή, όμως πέσαμε στη λατρεία της νεκρής φύσης σε αντικατάσταση της ζωντανής που λάτρευαν οι πρόγονοί μας. Πτώματα, οστά πτωμάτων, εικόνες, πανάγιοι τάφοι, φυλακτά και ότι έχει τις ιδιότητες της πέτρας-νεκρής φύσης, είναι αντικείμενο λατρείας των χριστιανών. Ευτυχώς για τις γυναίκες!!!
Η περιτομή των γυναικών εφαρμόστηκε, σε περιορισμένη κλίμακα κατά τον 19ο αιώνα, στη δυτική Ευρώπη και από τους χριστιανούς, προς «θεραπεία» του γυναικείου αυνανισμού!.
8 Μαρτίου 2008