Ο Ιερώνυμος το "είναι" και το "τίποτα"

«Η Εκκλησία οφείλει να ασχολείται για το ίδιο το είναι του ανθρώπου, γιατί δυστυχώς δίνουμε την εντύπωση ότι η Εκκλησία υπάρχει για να κάνει καλούς ανθρώπους».
Απόσπασμα από την ομιλία του καινούργιου μας αρχιεπισκόπου σε εκκλησία της Καλαμάτας την Κυριακή 23 Μαρτίου.
Ο κ. Ιερώνυμος κυνικά και ωμά ομολογεί την ανικανότητα και αναρμοδιότητα της Ορθοδοξίας να διαμορφώσει καλύτερους ανθρώπους και κατ’ επέκταση καλύτερη κοινωνία. Αυτή η αποτυχία δεν οφείλεται στην αδυναμία του ίδιου του ανθρώπου να εφαρμόσει και αφομοιώσει το χριστιανικό δόγμα μα, σύμφωνα πάντα με τον κ. Ιερώνυμο, σε μια θεμελιώδη ιδιότητα του χριστιανικού δόγματος το οποίο ασχολείται μόνο με το «είναι» μας και όχι με τη βελτίωση της κοινωνικής συμπεριφοράς μας. Δεν είμαστε αρμόδιοι εμείς, εννοώντας το παπαδαριό, για να φτιάξουμε καλύτερους ανθρώπους, βροντοφώναξε από την Καλαμάτα. Δεν μας είπε ποιος είναι αρμόδιος, μα δεν πειράζει, εμείς το ξέρουμε όπως το ξέρει, κατά τα λεγόμενά του και ο κ. Ιερώνυμος. Ξέρει και ξέρουμε λοιπόν ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται καμία θρησκεία για να είναι καλός. Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός, έχει φροντίσει η φύση για την κοινωνικότητά του, δηλαδή γεννιέται καλός, η δε κακοσύνη πηγάζει από διαστρεβλώσεις και παραμορφώσεις της προσωπικότητας του κατά την νηπιακή και παιδική ηλικία, όπου την κύρια ευθύνη φέρει το οικογενειακό περιβάλλον.
Αφού λοιπόν δεν είναι δουλειά της εκκλησίας «να κάνει καλούς ανθρώπους», με κάτι πρέπει να ασχοληθεί για να δικαιολογεί την παρουσία της και τους παχυλούς μισθούς των λειτουργών της.
Ψάχνανε χρόνια να το βρούνε, δηλαδή μέχρι σήμερα μας κοροϊδεύανε και τσάμπα τους ταΐζαμε, και δεν θα το βρίσκανε ποτέ, αν το «άγιο Πνεύμα», δια της επιφοιτήσεως, δεν άνοιγε τα «μάτια» του κ. Ιερώνυμου.
«Η Εκκλησία οφείλει να ασχολείται για το ίδιο το είναι του ανθρώπου»! Δυσθεώρητο το ύψος του «πήχη»! Δεν εύκολο πράγμα να ασχολείται ο καθένας με το «είναι» μου. Αυτός είναι και ο λόγος που τόσα χρόνια δεν το βρήκανε και μας «πουλάγανε φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Διότι πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ότι ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο βάρβαρος και κακός χωρίς τον χριστιανισμό. Δεν μας είπε όμως ποιος του έδωσε την άδεια και αρμοδιότητα να ασχολείται με το «είναι» μου. Διότι εμένα κανείς δεν με ρώτησε αν του το επιτρέπω.



Τώρα τελευταία, ο πιο δημοφιλής πολιτικός, με σημαντική διαφορά είναι ο κ. Τσίπρας, του οπίου η δημοτικότητα έχει εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα ύψη. Σπάω και ‘γω το κεφάλι μου να καταλάβω τι έχει προσφέρει ο εν λόγω κύριος στην πατρίδα μας για να είναι τόσο αγαπητός. Δεν βρήκα τίποτα. Τίποτα το τόσο σημαντικό ώστε να δικαιολογεί την τόσο μεγάλη δημοτικότητά του. Ο Τσίπρας είναι ένα «τίποτα», ένας κούφιος τηλεοπτικός αστέρας. Η δημοτικότητά του μου θυμίζει τον τέως αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, εκείνο το άλλο «τίποτα». Κατά την διάρκεια της θητείας του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, υπήρξε και αυτός ένας κούφιος τηλεοπτικός αστέρας.
Τι μας έπιασε και αντικείμενα θαυμασμού και λατρείας γίνονται τα «τίποτα;». Την μοναδική εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι η θρησκεία μας και η θρησκευτική παιδεία όπου με την πλύση εγκεφάλου που υφιστάμεθα από νήπια, μας έμαθαν να λατρεύουμε το «τίποτα». Από μηδενική έως αρνητική η αξία του Θεού «μας», από μηδενική έως αρνητική η ηθικοπλαστική αξία των «αγίων» γραφών «μας», από μηδενική έως αρνητική η αξία ολόκληρης της χριστιανικής θρησκείας. Η λατρεία του «τίποτα» σε όλο του το μεγαλείο.
25-03- 2008