Ψήγματα ορθόδοξης αντίστασης

Με την ευκαιρία της επίσκεψης του Τουρκορθόδοξου πατριάρχη στην Ελλάδα, του αφιερώνω το σημερινό μου κείμενο. Έτσι για να του υπενθυμίσω του «αγώνες» της ορθοδοξίας, της οποίας θέλει να είναι προϊστάμενος, για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας.
Ήχος πλάγιος του τετάρτου.
«Πολυχρόνιον ποιήσαι κύριος ο Θεός τον μεγαλειότατον και κραταιότατον ημών άνακτα, Σουλτάνον Αβδούλ Χαμίτ, αυθέντην ημών. Κύριε φύλαττε αυτόν εις πολλά έτη. Εις πολλά έτη. Εις πολλά έτη.»
Το όνομα του Αβδούλ Χαμίτ μπήκε στην τύχη. Βάλτε εσείς όποιο όνομα Σουλτάνου επιθυμείτε και απολαύστε την αντίσταση προς τον τούρκο κατακτητή της «Ελληνικής» Ορθόδοξης εκκλησίας.
Και μη νομίσει κανείς ότι μόνο πολυχρόνιο στο Σουλτάνο ψάλλανε το παπαδαριό στη Ελλάδα, με σκοπό να διατηρήσουν τα προνόμιά τους. Όταν οι Σουλιώτες κάνανε πόλεμο με τον Αλή Πασά, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και ανεξαρτησία τους, η θέση της εκκλησίας δεν ήταν υπέρ των Σουλιωτών μα υπέρ του τυράννου των Ιωαννίνων. Ο αγωνιστής Κώστας Περραιβός, συνεργάτης και συναγωνιστής του Ρήγα Φεραίου, υποστηριχτής του αγώνα των Σουλιωτών κατά του Αλή Πασά στο βιβλίο του «Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας» καταγράφει ντοκουμέντα επιστολές του μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιερόθεου στις οποίες καταφαίνεται ότι ο εν λόγω μητροπολίτης δρούσε ως εκτελεστικό όργανο του Τουρκαλβανού σατράπη, παρακινώντας με απειλητικές επιστολές τους Παργινούς να μη παρέχουν καμία βοήθεια στο Σούλι. Τότε η Πάργα ήταν το λιμάνι από όπου οι Σουλιώτες κάνανε εισαγωγές-εξαγωγές εμπορευμάτων και πολεμοφοδίων, και βασικό τους στήριγμα στον αγώνα για την ελευθερία και ανεξαρτησία τους.

«Ο Ιωανίνων Ιερόθεος
και εν Χριστώ αδελφός

«Ευγενείς προεστώτες και λοιποί κάτοικοι της Πάργας σας εύχομαι και σας ευλογώ πατρικώς.
Ένας καλός και άγρυπνος ποιμήν, χρεωστεί να προφυλάττη πάντοτε τα πρόβατά του από κρημνούς, βράχους και άγρια θηρία, και τότε τα κερδίζει και τα χαίρεται. Και εγώ λοιπόν ως καλός ποιμήν των λογικών μου προβάτων χρεωστώ να προφυλάττω αυτά πάντοτε από πάσα βλάβην και απώλειαν. Και άλλοτε σας έγραψα, και προφορικώς όταν απέρασα από την πατρίδα σας, ωμίλισα και σας εσυβούλευσα πνευματικώς, και πατρικώς να τραβήξετε χέρι από τους Σουλλιώτας, να μη τους δίδετε καμμίαν βοήθειαν, ούτε εις τον τόπον σας να τους δέχησθε, επειδή είναι κακούργοι και φερμανλίδες από το δεβλέτι, και όποιος δέχεται τοιούτους κακούργους πίπτει και αυτός εις την ίδιαν οργήν του υψηλού δεβλετίου, και στο τέλος αφανίζεται από πρόσωπον της γης. Σεις όμως ή από ανοησίαν σας, ή ισχυρογνωμίαν σας, ή ξένας κακάς συμβουλάς παρακινούμενοι, δεν εδώκατε ποτέ ακρόασιν και κλίσιν εις τας πατρικάς και σωτηριώδεις δια την πατρίδα σας νουθεσίας μου. Ακούτε και ακολουθάτε , ως μανθάνω, τας συμβουλάς του Περραιβού, ο οποίος σας απατά, δεν ηξεύρετε, ότι αυτός με κάποιον Ρήγαν Θεσσαλόν και άλλους λογιωτάτους συννενοημένοι με τους Φραντσέζους εσκόπευον να κάμουν επανάστασιν κατά του κραταιοτάτου Σουλτάνου;
Αλλ’ ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε, κατά τας πράξεις των με τον θάνατον, οπού τους έπρεπε, μόνος δε ο Περραιβός εσώθει, δια τας ιδικάς σας αμαρτίας. Λοιπόν αν θέλητε την σωτηρίαν και ευτυχίαν σας, τραβάτε χέρι, ως προείπα, από την φιλίαν των Σουλιωτών, και συμβουλάς του Περραιβού και ζητήσατε το γρηγορότερον την χάριν και σκέπην του υψηλοτάτου Βυζύρη, την οποίαν ελπίζω να την λάβετε, επειδή, όταν ιδώ την μετάνοιάν σας, θέλει προσπέσω εις τα γόνατά του να τον παρακαλέσω να συγχωρήση τα απερασμένα σφάλματά σας, οπού αρνηθήκατε την συμφωνίαν οπού εκάματε με την υψηλότητά του, και είμαι βέβαιος ότι, δεν θα πέση κάτω ο ριτζάς μου (Η παράκλησής μου). Εάν όμως μείνητε αμετανόητοι, καθώς έως τώρα, τότε ο Θεός μέλλη να σας παιδεύση για την παρακοήν σας, και το κρίμα των φαμελιών ας είναι εις τον λαιμόν σας εις τούτον και εις τον άλλον κόσμον. Εγώ το πνευματικόν χρέος μου το έκαμα, όθεν δεν σας μένει κανένα παράπονων εναντίον μου και υγιαίνετε.
Ιωάννινα 1801 Ιουλίου 5
Ιερόθεος Μητροπολίτης Ιωαννίνων
Και εν Χριστώ ευχέτης.»